LOFREEE

ROZDZIAŁ 14 - KIM  SĄ LOFREE

Staliśmy tak chwilę i patrzyliśmy po sobie. Jego oczy błyszczały w kolorze jaskrawej czerwieni. Były przerażające. Czułam dziwny niepokój. Nie dlatego, że się bałam, wręcz przeciwnie. Czułam niepokój właśnie dlatego, że w ogole się nie bałam. Byłam przygotowana na to, że będę musiała stoczyć walkę, walkę o życie, ale z drugiej strony, chciałam się dowiedzieć o co w tym wszystkim chodzi.

         - Mike – powiedziała stanowczo – Co ty wyprawiasz?

         Jego oczy skierowały się w moim kierunku. Uśmiechnął się przeszywająco.

         - Nie rozumiesz Am, ty nic nie rozumiesz. – zaśmiał się. – Wy wszyscy nic nie rozumieć. A Felton wcale nie jest zadowolony z tego powodu.

         - Co do jasnej cholery chce od nas ten Felton?  Czego Ty chcesz?! – Krzyknął Jon.

         - A więc, jak już pewnie wiecie, czy też się domyślacie, nie jestem zwykłym człowiekiem, ale też nie jestem zwykłym demonem. – Uśmiechnął się szyderczo. – Mam wiele mocy, nie po jednej, tak jak wy. Jednak najprzyzwoitszą i najbardziej przydającą się mocą mocą jest – spojrzał mi głęboko w oczy – zmienianie się w innych ludzi.

         Och, boże – pomyślałam, Więc to nie był Nate ani Oliver, żaden z nich nie namącił mi w głowie, to Mike wszystko chciał między nami popsuć.

         - Tak, Am, - jego twarz powleczona była złością. – To ty miałaś wszystko rozwalić, miałaś mi pomoc. Ale Ty mała dziwko przechytrzyłaś mnie! – krzyknął głosem, któ®y nie był normalny. Był przerażający i bardzo wysoki.

         - Nie mów tak do niej! – Zacharczał Oliver. Nigdy nie widziałam go w takim stanie.

         - Ohoho- Mike zrobił spektakularny gest rękoma – Nic się nie dzieje młody. Wracając do tematu, oh tak, Am, przekształciłaś mój plan. Miało pójść tak pięknie. Ty miałaś uwierzyć że Oliver jest zły, miałaś uwierzyć, że Nate jest kłamcą, a wyszło tak, że to nie mi uwierzyłaś. Ale przez chwilę byłaś pewna, że Oliver ma coś na sumieniu. I, że Felcy też w to wierzy. – zaśmiał się. – Miałaś pójść ze mną, a potem wszystkich po kolei ściągnąć na złą drogę, ale wszystko popsułaś. – zrobił smutną minę – Widzicie, nie jesteście jedynymi LOFREE na tym świecie.. – Spojrzał na nas, ale chyba po naszych minach zrozumiał, że nie wiemy, co oznacza ta nazwa.- No nie mówcie mi, że nie wiecie, dlaczego Lofree?

         - No niestety nie jesteśmy aż tak mądrzy, aby to wiedzieć – zadrwiła Teya.

         - Oh, już tłumacze. Wiecie przecież, że jesteście dziećmi demona. Ale nie tylko wy istniejecie na tym świecie. Jest nas o wiele więcej. Felton stworzył w pewnym sensie swój oddział. Każdy, kto został wybrany ma jedną, bądź kilka niesamowitych i niepowtarzalnych mocy, są jednak wyjątki – takie jak ja. Ja posiadam kilka mocy, jednak niektóre z nich posiadają również inne… Demony. Np., potrafię zmieniać się w inne osoby, tak jak Ty Oliverze.

         - Oliver, mówiłeś, że masz taką moc jak Teya. – spojrzałam mu w oczy.

         - Bo mam… Ale mam jeszcze tę moc, o której mówi Mike. Później Co to wytłumaczę, ok.?

         - Gołąbeczki moje kochane – przerwał nam Mike. – Myślę, że przyjdzie czas na pogaduszki,  No więc Felton stworzył pewnego rodzaju Armię – LOFREE. Skąd pochodzi nazwa, mianowicie.. Każda literka oznacza skrót, od jakiegoś słowa. L to skrót od Love – czyli miłości. Miłości jaką Felton dążył Rosse. Czyli Swoją dziewczynę, czarownicę, którą zabili E – czyli egzekutorzy. Zabijali wszystkie czarownice, bez względu na to, czy byłe dobre czy złe. Palili je na stogu, stąd F – Fire, czyli pożar. Felton był dobrym demonem, nigdy nikogo nie zabił, ale po stracie Rosse – najłagodniejszej czarownicy, jaką widział kiedykolwiek stwierdził, że stworzy oddział Oddział Exteme – Ekstremalny, stąd ostatnie E w nazwie. W Tych wyrazów:  LOVE, ODDZIAŁ, FIRE, ROSSE , EXTREME, EGZEKUTOR utworzył skrót LOFREE.

         - Mamy rozumieć, że jesteśmy stworzeni, ponieważ Felton chce pomścić swoją kobietę? – Spytała Felcy

         - Dokładnie tak. Tylko jest mały problem. Oliver i Teya, nie powinni być bliźniakami. Razem są o wiele silniejsi. Am ma dar, który jest bardzo pożądany. Jon czyta w myślach, oh – to jest super – Mike, aż podniósł odrobinę głos – ale nie do końca, jest to dar jeden na milion, i może zostać wykorzystany przeciw Feltonowi. Fel natomiast kontroluje ludzi, przedmioty. Jesteście bardzo niebezpieczni razem, bardzo. Każdy z LOFREE dowiadując się o swojej mocy dostawał sygnał. Budziło się w nim zło. LOFREE się nie przyjaźnią. Uważają wszystkich za wrogów. Żeby PLAN Feltona się powiódł musimy być wszyscy w jednym miejscu, ale wy… Wy krzyżujecie jego plany. Przyjaźnicie się, i na dodatek tworzycie związki wszyscy związki.

         - Jak wszyscy?  - spytał Oliver,

         - Tego też nie wiecie?  Oh, czyli wasza przyjaźń nie jest, aż taka mocna.

Oli i Am, Jon i Felcy, Teya i…  No może powiesz im sama?

         - Nie! – Krzyknęła Teya.

         - I Nathan – zaśmiał się, a ja poczułam ukucie zazdrości. Jak to Teya i Nathan? – Wybrała sobie śmiertelnika, ale jest okej. Więc ,  Felton ma ograniczoną ilość miejsc w swojej ekipie, nazwijmy ją tak. Miejsce zwalnia się tylko, jeżeli ktoś umiera. Następca odrodzi się z identycznymi mocami, ale wybór należy do was. Albo pomożecie Feltoowi wziąć odwet, albo ..

         - Stoczymy z Tobą walkę i zginiemy – wtrącił się Jon. Zapomniałam, że on jest kilka kroków przed nami.

         - Dokładnie.

         - Na czym miała by polegać ta pomoc?  - Spytałam

         - Na zabiciu wszystkich ludzi, począwszy od naszych rodzin, skończywszy na bezdomnych, miliarderach, zabójcach, bandytach.  – Odpowiedział za Mike’a Jon.

         - Nigdy w życiu się na to nie zgodzimy – Powiedziała Teya.

         - A więc walczcie. – Mike podniósł ręce, a cała ziemia zaczęła drżeć.