LOFREEE

Rozdział 16 - Nie chce cię znać.

Patrzyliśmy po sobie dłuższą chwilę. Nathan powoli przesuwał wzrok po wszystkich osobach, któ®e znajdowały się w pomieszczeniu, ale najdłużej zatrzymał się na mnie

         - Pozwoliłem sobie wejść, ponieważ drzwi były otwarte, a nie słyszeliście jak pukam.

         - Dobrze, ale powiedz co tu robisz? – zapytała Teya podchodząc do niego.

         - Wiem, że walczyliście z Mike’m. Ze ja też nie skapnąłem się, że on jest nie halo, pracowałem z nim tyle czasu, ale nie szukałem innych takich jak my.

         - Jak my?  - spytał Oliver –Powiedz kim jesteś?

         - Nie wiem kim jestem, i nigdy się nie dowiedziałem skąd się wziąłem, ale patrząc po wszystkich wydarzeniach, myślę że jestem taki sam jak wy, ale nie taki sam jak oni. Mam pewne wizje..

         - Jakie wizje?  - zainteresowała się Felcy.

         - No właśnie nie do końca je rozumiem. – Nate przeszedł po pokoju i usiadł na kanapie. – Widzicie, moje wizje polegają jakby na przeszłości. Widzę mężczyznę, którym jest Felton i kobietę. Ma długie rude włosy, i jest piękna, naprawdę zniewalająca. Biała cera, śnieżnobiałe zęby, ona nie wygląda normalnie, śmieje się do niego. Widać, że są szczęśliwi. Bardzo szczęśliwi.

         - To Rosse, - Jon uniósł się z fotela i zaczął chodzić po pokoju.

         - Nie wiem kto to, ale w kolejnej wizji ona umiera. Zabijają ją ludzie, któ®zy krzyczą, że jest zła i musi zniknąc. Potem … Moje wizje robią się jeszcze bardziej dziwne.

         - Mów Nate, wytłumacz im, bo ja już wszystko wiem.  – Jon stał przerażony.

         - Widzisz Am, ja nie bez powodu mówiłem Ci te wszystkie rzeczy. W kolejnych wizjach widzę, jak Oliver pomaga Feltonowi was zabić, po czym zabija Feltona i zostaje głównym demonem.

         Byłam przerażona, o czym on mówił, ale Oliver nie dał mi dlugo nad tym pomyśleć, ponieważ nagle się odezwał, co było dla mnie jeszcze większym zdziwieniem.

         - Stary, fakt, że masz jakieś wizje, nie oznacza, że możesz mącić moim dziewczynom w głowie. Teya jest moją siostrą, Ameel dziewczyną a ty kurwa mać, całujesz się obydwie. Kupujesz pokój w hotelu i idziesz się kąpąć a Am na ciebie czeka?  A później ją przyprowadzasz i twierdzisz, że zasnęła?  A co robisz z Teyą?

         Byłam w szoku, że Oliver wiedział co mnie łaczy z Nathanem, ale bardziej przeraziłam się Teyą.

         Teya podbiegłą do Nate;a, uniosła go do góry i rzuciła nim o ziemię z taką siłą, że aż cały budynek zadrżał.

         - Ty skończony sukinsynu! Ty pieprzony draniu. Mówisz, że mnie kochasz, a bzykasz inną?  Na dodatek moją najlepszą przyjaciółkę?! Ty gnoju!  - Teya zaczęła krzyczeć i gdy już miała go uderzyć z całej siły w twarz pojawił się Oliver, złapał ją za rękę i powiedział, że nie warto. – Wynoś się  stąd, nie chce cię więcej widzieć – dodała, już nie co spokojniejszym tonem , niż poprzedni.

         - A ja nie chce Cię widzieć obok mojej dziewczyny. – Wycharczał Oli.

         Nawet nie wiedziałam, kiedy go nie było. Spojrzałam na Teyę i ją przeprosiłam

         - Nic się nie stało Am, nie wiedziałaś, że to mój chłopak – Teya zrobiła smutną minę.

         - Ale ja z nim nie spałam. – dodałam skruszona,

         - Uwierz jej, nie spała z nim, gdyby spała, już by nie żyła – Oliver spojrzał w moje oczy tak szyderczo, że zobaczyłam w nich coś. I to coś nie było dobre.